Babamızın Yokluğunda

Babamız gideli 10 gün oldu. Özledik tabii. Cuma gecesi Emre gecenin 3'ünde baba diye ağlamaya başladı. Ne yaptıysam sakinleştiremedim. En sonunda 3:30'da babamızı cepten aramak zorunda kaldık. Sesini duyunca rahatladı tabii ama tekrar uyuması epey bir zaman aldı. Zavallı Elif de bu sırada çıkan seslerden uyandı ve uyumakta zorlandı.

ertesi sabah bu haldelerdi

Son günlerde yeni cümleler kurmaya başladı. Anne kalk, anne kaç, anne bak gibi. Geçen gün bir yerde yanan bir ateş gördük, çocuklar onu yangın sanmışlar, akşam eve gelip de yatana kadar "anne nangın kaç" deyip durdu bizimkisi.
Bazı çocukların yatak arkadaşı vardır. Biz Elif'te denediysek de bizden başka yatak arkadaşı edindiremedik. Bu yatak arkadaşları genelde ne olur, ayıcık, tavşancık ya da benzer yumuşak hayvanlar değil mi? Bizim Emre ise son günlerde doydoy diye tabir ettiğimiz gemisini belledi yatak arkadaşı diye. Ona sarılıp uyuyor. Hem de ne gemi...Taa kuzenimin çocukluğundan beraber oynadığımız bir deniz oyuncağı. Bildiğiniz plastik bir gemi. Ama ne de sağlammış ya, kaç sene sonrasında yazlıkta bir yerlerden çıkmıştı. O gün bugündür ondan hiç vazgeçemiyoruz.

Elif de babasının yokluğunda zaman zaman çok hırçınlaşsa da genelde oldukça anlyışlı idi bu sefer. Televizyon ve bilgisayar seyretmeme cezası verdiğimde bile hiç ağlamıyor, kendini oyalayacak başka şeylere yöneliyordu. Geceleri de artık 9:30 - 10:00 arasında yatağına girmiş oluyor. Babasının yokluğunda her akşam birlikte yattık, gerçi babası varken de farketmiyor hep birlikte kalkıyoruz genelde. Bu sabah uyandığımda ikisi de ne zaman gelmiş yanıma hatırlamıyorum bile. Ama onlarla birlikte gözümü açmak çok keyifliydi.
Dediğim gibi Emre de artık yanıma gelmeye başladı. Beşiğinden bir şekilde yol bulmuş çıkıyor artık. İlk başlarda seslenir eğer ben hemen gitmezsem çıkıyordu, şimdi sessiz sedasız çıkıp geliyor yanımıza. Sabahları bazen uyanıp direk oyun odasına giriyor, uyandığımda tıkırtılar duyuyorum odadan, sonra sesleniyorum hemen geliyor yanıma :)
Buarada babam da artık evine çıktı, morali ve keyfi daha yerinde. Ziyaretine giden herkes iyi gördüklerini söylüyorlar, babamız perşembe günü gelsin cuma günü İstanbul'a gideceğiz inşallah. Kısa kalacak olsak da, babamı görmüş olacağım. Hem çocukları görmek de onu mutlu edecektir.

Elif'ten kalma bu ikili hayvan yapbozları çok fonksiyonel ve çok da eğlenceli