17 Mayıs 2011 Salı

Büyüyorlar


Sonunda prenses sevdası kızıma prensesli bir bisiklet aldık. Aslında nisan sonuydu aldığımızda ama nasıl olduysa paylaşmayı unutmuşum. Elif hiç pedal çevirmeyi bilmiyordu desem yeridir. Daha önceki üç tekerlekli bisikletinin pedalları bozuktu onu hiç kendi başına sürememişti. Şimdi yeni bisikletini acaba sürebilecek mi diye endişem vardı ama kızım bana ne kadar becerikli olduğunu bir kez daha gösterdi. Genelde o sürerken yanında oluyorum ama bazı durumlarda dışarı çıkamadığımda balkondan onu seyrediyorum. Evimiz birinci katta olduğu için onu rahatlıkla karşıdaki parka salabiliyorum ya da sadece bizim sokakta gezmek koşuluyla bisiklete binmesine izin veriyorum. Ben de onu seyrediyorum. Seyrediyorum ve kızımın ne kadar da büyümüş olduğunu bir kez daha farkediyorum. Büyüdü de artık parkta tekbaşına oynuyor, büyüdü de artık bisiklete biniyor :) Zaman gerçekten çabuk geçiyor. Annem eskiden söylerdi ne çabuk büyüdünüz diye. O zaman bana fazla birşey ifade etmezdi bu cümle. Ama şimdi aynı şeyleri ben hissediyorum hem de sadece 4 yılı geride bıraktık. Demek nasip olur da genç kız olduğu günleri görürsem kimbilir o zaman ne kadar duygusal olacağım.

Ve uyku konusundaki büyük gelişmeyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Birkaç haftadır kendi yatağında kendi kendine uyumaya başladı. Geceleri ilerleyen saatlerde yanımıza geliyor ama olsun bu da yeter. Zaten onun yanımızda uyumasına o kadar alışmışım ki, onu özlüyorum aslında. İtiraf etmem gerekir ki gecenin bir yarısı sessizlikte pıtı pıtı koşan bir ses duyunca içten içe seviniyorum. Yanıma yatınca huzur buluyorum. Kendi yatağına alıştıramamızın sebebi sanırım bizden kaynaklanıyormuş. Sanırım biz buna daha hazır değilmişiz de ondan.


Haftasonu hava güzel olunca önümüzdeki bahçede piknik yaptı

Emre de tam bir sokak kuşu oldu. Evde olduğumuzda zaptedemiyorum artık. Ya pencereden bakmak istiyor, ya balkona çıkmak istiyor ya da dışarı. Elinde ayakkabıları sokak kapısına gidiyor. Öyle görünüyor ki bundan sonra günümüzün çoğu dışarıda geçecek. Buarada "anne" demeye de başladı. Şimdilik genelde ağlayınca diyor ama olsun başlangıcı yaptık ya... Babamız da göreve gitti yine. Ay sonuna doğru gelecek. O gelmeden babayı da öğretmek istiyorum, göreceğiz bakalım ne olacak.


2 yorum:

Adsız dedi ki...

güle güle kullasın prenses bisikleti çok güzel.uyku konusunda benim kızımda aynı yatağına yatırıyoruz ama sabah yanımızda uyanıyor bende aldırmıyorum kokusunu duymak sabah onun sesizce yanımızdan kalkıp ayrılması bazen kaldırana kadar didiklemesi.birdaha ne zaman yaşabiliriz ki bunları ????

Cesur Doruk dedi ki...

Maşallah:)