7 Ocak 2008 Pazartesi


Son zamanlarda iyice anneci oldu. Paçalarımdan ayrılmıyor desem yeridir. İki dakikalığına bile kimseye bırakamıyorum, kıyameti koparıyor. Durmadan kucağıma almam için kollarını açıyor. Almak istemiyorum ama öyle inatçı ki. Dünden beri bel ağrılarım yeniden başladı. Haydi hayırlısı.


İstanbul'a gelmeden önce başlamış olan öksürüğü maalesef hala geçmedi. Doktor öksürük şurubu vermişti, 5 gün kullandık, geçmeyince bir 5 gün daha verdi. Şimdi yine biraz azalıyor ama şurubu kesince ne olur bilmem. Arada verdiğim ıhlamur ve rezene çayları dacabası. Bu seneki boğaz enfeksiyonu çok kötü. Kimi duysam herkes boğazlarından şikayetçi ve çok da uzun sürüyor. Neyse ki Elif'inki ciddi bir sorun değil. Aslında tam da ciğerlere inmemiş ama yine de özellikle geceleri ve sabahları boğulur gibi öksürünce içim rahat etmiyor.


Geçen gün İstanbul'a bu senenin ilk karı yağdı. Ben çok özlemişim. Geçen sene de Aralık başı itibariyla buraya gelmiştim ama havalar hep bahar tadında gitmişti. Elif karı görünce çok şaşırdı. Önce bir anlam veremedi ama sonra onun da hoşuna gitti. Yemeğini bile karı seyrederek yedi. Ne keyif ama :))



dedesi ile karı seyrederken

2 yorum:

Adsız dedi ki...

hep böyle yesin dedesi ile huzurla manzarsı eşliğinde :)

Merkal dedi ki...

Maaşallah :)