1.5 Yıl Sonra Yeniden İş Hayatına Dönüş

İşe başlayalı 1 haftayı aşkın bir süre oldu. İlk gün Elif'i evde bakıcı ablası ile bırakıp gidince karmaşık duygular içerisine girdim. Sanki çocuğunu bırakıp işe giden tek anne benmişim gibi biraz kızgınlık, biraz pişmanlık, biraz hüzün ve biraz da heyecan vardı. Ama Elif'in ablası ile iyi vakit geçirdiğini öğrendiğimde içim rahatladı. Zaten öğlen 1 gibi eve geldiğim için de, Elif uykudan uyanınca beni görebiliyor. Zaten ne uyku ne de yeme problemimiz var. Ablasını çok seviyor.

Evden biraz uzak kalmak bana iyi geliyor. 1.5 yıldır sürekli evde çocuk bakmak bende biraz bıkkınlık yaratmıştı artık. Evhanımı psikolojisi de rahatsız ediyordu beni. Şimdi yeniden işkadını oldum. Mutluyum ve işimden şimdilik memnunum.

Sıcaklarla hala başımız belada. Geceleri hala klimasız uyuyamıyoruz. Bugün biraz sıcaklık düştü gibi oldu ama bu sefer de geldiğimiz zamanki gibi bir toz bulutu havada. Dışarıda nefes alınmıyor. Allahım ne pis bir havası var bu şehrin. Cam, kapı açamıyoruz. Aslında açabilsek hava biraz serin gibi. Ama açamadığımız için klimaya ihtiyaç duyuluyor maalesef. Elif sabahtan biraz dışarı çıkmış ama pis hava öğleden sonra iyice bastırınca akşamüstü parka gidemedik. Gidemeyince de bizimkisi evde azıyor da azıyor. Neyse ki akşam vakitli uyuyor da, gecelerim bana kalabiliyor.

Kitap ve dergilerle aramız süper. Elinden hiç eksik olmuyor. Yemek yerken de sıkıldığı zamanlarda hemen bir dergi ya da kitap çıkartıyorum, onunla oyanlanarak sonuna kadar yediriyorum. Öğlenleri uyurken de hep kitap okuyoruz. Hatta inanamayacaksınız belki ama babası onu Bilim ve Teknik dergileri ile uyutuyor. O yüzden artık her türlü dergi ile oyalanabiliyor. İlk Adım Serisinin ilk sözcükler, ilk hayvanlar kitapları da çok iyi. İlk Renkler kitabımızdaki nesneleri artık çok iyi tanıyabiliyor. Ancak renkler konusunda acayip bir inadımız var. Bir ara bütün renklere mavi diyordu. Şimdi de pembe. Kaç kere söylediysem nafile, inat etti öğrenmiyor. Ben de üzerine gitmiyorum artık.

En sevdiği oyuncağı hala, babaannesinin ona getirmiş olduğu bebek. Daha 10 aylıkken ayağına koyup sallıyordu. Son günlerde de, bebeği battaniyesine sarıp, kucağında sallamaya başladı. Bir de canım diyerek ona bir sarılışı var, görmeniz gerek. Bul-tak tipi oyuncakları da seviyor. Bir de saat şeklinde bir puzzlemız var. Onu artık yapa yapa her bir rakamın yerini ezberlemiş. Artık yeni bir puzzle almanın zamanı geldi sanırım.