19 Ocak 2011 Çarşamba

Eliften İnciler, Emre'den İlk Adım Denemeleri


Ve üstteki dişimiz sonunda geldi, pazar gecesi ateşimizin çıkması da belki de bu yüzdendi. Ve nasıl bir tesadüfse hemen ertesi gün de Elif ateşlendi. Dün onu okula yollamadım, gerçi iyiydi keyfi, ateşi de pek yükselmedi ama biraz dinlensin istedim. Elif'in evde olması bazen iyi geliyor, kardeşini çok güzel oyalıyor çünkü, ama bazen de yine kıyamet kopuyor...Öyle ya da böyle geçiyor işte bir şekilde...
Haftasonu çok güzel ama bir o kadar da yorucu geçti. Cuma akşamı Balıkesir'den arkadaşlarımız geldi, onlarla birlikte buradaki 2 aileyi daha çağırdık. Tabii çoluk çocuk, evin halini telaşeyi siz düşünün artık. Ama çok keyif aldık, çok eğlendik. Diyarbakırdaki günlerimizi yadettik :) Emre'nin uyuması 9'u buldu, tabii sık sık uyandı çocukların gürültüsünden. Elif ise 2 gibi uyudu, misafirler gidince ancak. Ama son zamanlarda artık iyice azıttılar, en son onları bulduğumuzda Elif'in masasının kitap koyma gözünü suyla doldurmuşlar, sabun sıkmışlar, birbirlerini yıkamışlar. Gecenin 12'sinde bunlar sırılsıklam. Çaresiz banyoya soktum Elif'i çünkü saçları sabunlu idi :))) Herşeye rağmen çok güzel bir geceydi. Cuma gecesi geç yattık, cumartesi gecesi de bir arkadaşlara uğradık yine 1'i geçiyordu yattığımızda artık ben pazar günü dağıldım resmen. Ne zaman dinleneyim diye otursam orada öylece uyuyakaldım. Sanırım 4 kere kısa uyku çektim. Emre ile de babası ilgilendi sağolsun.
Elif'in yemek yeme sorununu hala çözemedik. Okula da başladı ama hala masada oturtamıyoruz, kendi başına yedirtemiyoruz. Geçen akşam yine masanın altına girmiş oyunlar yapıyor, bende sinirler zıpladı sonunda ve kızdım ve bundan sonra ona yemek pişirmeyeceğimi söyledim. Ne dese beğenirsiniz, ağlamaklı bir ses tonuyla gayet duygu sömürüsü yaparak aynen şu cevabı verdi:
"ama açlıktan ölürüm o zaman, ölürsem beni bir daha göremezsiniz ve çok üzülürsünüz beni çok özlersiniz" Bunun gibi öyle cümleleri oluyor ki, aslında kayıt altına almak lazım ama unutuyoruz işte.
Emre de bir süredir alkış yapmayı öğrendi. Biz başlayınca o da hemen yapıyor ve çok eğleniyor. Bugün de birkaç kere onu ayakta desteksiz bırakmayı denedim, 5-6 saniye kadar durmayı başardı. Zaten artık ilk adım ayakkabılarımızı da aldık. Resimde evde giydirdiğime bakmayın yeni almıştım da deneme yapıyorduk. Normalde evde ayakkabı giydirmiyorum, uzmanlar da zaten bunu öneriyor.

ilk adım ayakkabımız

Elif kardeşini yürütmeye çalışırken

11 Ocak 2011 Salı

Çekilmez Bir Sıkıntı Bu Diş Çıkarma

Yakında üstten bir dişi gelecek herhalde. Günlerdir salya seviyemiz hat safhalarda. Önlük dayandıramıyorum. Bugün öğle yemeğini yedirirken birden dişlerini sıkmaya başladı. Önce ne olduğunu anlamadım. Baktım yemek de yemiyor ve sürekli dişlerini vargücüyle sıkıyor. Tabii alttaki dişler zaten keskin, üstteki diş etini kanatmaya başladı. Hemen ağzına ısıracak başka şeyler verdim ama nafile, istemiyor, illaki dişlerini sıkacak. Bir süre sonra geçti. Herhalde o anda çok sıkıntı yaptı çünkü sonra iştahı da geldi, kalan yemeğini bir güzel yedi. Ama ilk defa bebeğimin kendine zarar verdiğini gördüğüm için gerçekten çok üzüldüm. Ve ne yazık ki yapacak çok da fazla birşey yok. Diş kaşıyıcılarını iki çocuğum da hiç kullanmadı gibi birşey. Ben de zor zamanlarda soğuk havuç, metal kaşık, ya da hiç kullanmadığı ama bu gibi durumlar için sakladığım emzikleri veriyorum. Biraz olsun rahatlatıyor ve oyalıyor.




5 Ocak 2011 Çarşamba

Anneysen.com ve Otribebe'den Güzel Bir Jest



Bu yazımı teşekkür amaçlı yazıyorum. Daha önce bahsetmiştim size Bebek Büyütüyorum artık anneysen.com'da diye. Yazılarımı artık anneysen.com üyeleri de bloglar sayfasından takip edebiliyor. Geçenlerde anneysen.com Otribebe ile işbirliği yaparak tüm anneysen blog yazarlarına otribebe hediye paketi dağıttı. Benimki de dün elime ulaştı. Size daha önce de otribebe'nin burun aspiratöründen nasıl da memnunu olduğumu söylemiştim. İşte otribebe bizlere burun aspiratörü, yedek uçları ve deniz suyu solüsyonu göndermiş. Yanında da güzel bir, bebekler için klasik müzik cd'si. Bu hediye benim gerçekten de çok hoşuma gitti. Özellikle de kış ayları dolayısıyla Emre'nin sık sık burnu tıkanıyor.
Bu güzel jestleri için Otribebe'ye ve anneysen.com ekibine teşekkür ederim.

Gecikmiş Bir Yeni Yıl Yazısı

Öyle yoğunum ki, gün nasıl başlıyor nasıl bitiyor anlamıyorum. Bu koşuşturmacada yeni yıl yazısı bile yazamadım. Biraz geç de olsa hepinize sağlıklı, mutlu ve başarılı bir yıl diliyorum. Umarım yeni yılda herşey gönlünüzce olur.

Yılbaşında öyle anlatmaya değer birşey yapmadık. Eşimin iş arkadaşları ile toplu bir faaliyet yaptık. Yedik, içtik ve eğlendik...Gecenin tadını en çok Elif çıkardı. Bütün gece arkadaşlarıyla oynayıp durdu. Bir de Serranın kendisine yolladığı Kelebek kostümüyle gidince geceye dünyalar onun oldu zaten. Neyse ki çok inat etmedi de ilerleyen saatlerde normal elbisemizi giyebildik.

Kelebek kostümüyle Elif tam bir peri kızı gibiydi

Yeni yıla yaklaşırken noel baba bütün çocuklarla teker teker fotoğraf çektirdi ve onlara küçük hediyeler verdi. Bizim Elif daha noel baba geliyormuş lafını duyar duymaz başladı tırsmaya, ben noel babay hiç sevmem demeye. Onun sadece bir kostüm ve takma sakal ve bıyıktan oluştuğu konusunda ikna edemedim kedisini. İnat etti ve oturmadı kucağına, ayakta aldı hediyesini, neyse ki resim çektirecek kadar durdu yanında.


Noel babadan hediyesi alırken

Yeni yıl hediyesi olarak Elif'e ne zamandır alalım dediğimiz çalışma masasını aldık. Çok mutlu oldu. Hemen oturdu çizim yapmaya başladı. Tabii Emre hiç rahat durur mu, o da heran onun yanıbaşında. :)


Artık heran çalışma masasının başında

İşte bu da ilk başarılı yazı deneyimi, ilki ters olmuştu biz yardım ettik düzeltti

Geçen sene babasının Elif'e almış olduğu bir kutu oyunu vardı. Ara Bul oyunu. Böyle kareleri yanyana diziyorsunuz sonra birisi gözlerini kapatıyor, diğeri bazı kartları ters çeviriyor, arkasında da aynı resmin çok benzeri var, gözleri kapalı olan da hangi kartın ya da kartların ters çevrildiğini bulmaya çalışıyor. geçen sene Elif daha küçükmüş pek beceremiyordu ve ilgisi çabuk dağılıyordu. Bu sene artık oturup ailecek oynayabiliyoruz. Neredeyse hepsini biliyor artık. Çok eğlenceli ve eğitici, tavsiye ederim.


Emre de bir süredir nezle. Salyalarımız da hat safhada. Yani anlayacağınız tam salya sümük modunda. Öksürük de başladı biraz ama ciğerden mi yoksa genizden mi tam anlayamıyorum. Bugün bi gösterdik doktora, ciğerleri iyi dedi. Ama yine de çok korkuyorum ciğerlerine inecek diye. Şimdilik serum fizyolojik kullanıyorum, bir de burun aspiratörü...Çok işkence oluyor yaparken ama çok da rahatlıyor.

Lambayı sonunda öğrendi. :)) Şimdi sıra yeni nesnelerde. Hayvanları çalışıyoruz bu aralar. Çok sabırsızım, istiyorum ki bir iki gösterdikten sonra hemen öğreniversin :) Ama bu işler o kadar kolay olmuyor tabii ki...Hep tekrar hep tekrar, sabır lazım...