Artık Bizim de Birer Dikili Ağacımız Var

Haftasonumuzun bir kısmını dinlenerek geçirdik bir kısmında da gezdik. Bugün ağaç dikmeye gittik, Elif arabada uyuya kaldığı için ben başında beklemek zorunda kaldım. Ama Murat üçümüzün adına 3 tane ağaç dikti. Ardından da hemen yakınlarda bir yerlerdeki piknik alanında mangal yaptık. Hava çok güzeldi, ortam da çok kalabalıktı. Biz de uzun süredir görmediğimiz akadaşlarımızla görüşmüş olduk. Elif de sosyalleşti yeniden. Etrafta çok da çocuk vardı, çok keyiflendi.

Eve geldiğimizde hepimiz çok yorgunduk. Neyse ki Elif de hemen uyudu da, biz de onunla birlikte uyuyup dinlendik. Akşam da Elif'e sonunda balık yedirebildik. Bu zamana kadar hiç sevmemişti, çok üzülüyordum balık yemiyor diye. Umarım bugün itibariyle balığı sevmeye başlamıştır.

Geçenlerde Elif'in aşı kartına bakıyordum öylesine. Birden 12. ayda yapılması gereken suçiçeği aşısını yaptırmadığımızı farkettim. O kadar canım sıkıldı ki... Ama doktorumuz da hiç söylememişti. Hemen İstanbul'daki doktorumuzu aradım tabii. Bana suçiçeği aşısının artık 15. aydan sonra 16. ayda falan yapıldığını söyledi. Ama Diyarbakır'daki bütün tanıdıklarım çocuklarına hem de çok yakın zamanda 12. ayda yaptırmışlardı. O yüzden içim rahat etmedi. Sonra İstanbul'daki bir arkadaşımı aradım. Neyseki onun doktoru da 15. ayda yaptırmış. İşte bunu duyunca çok rahatladım. Erken yaptırmamızda bir sorun olur muydu hiç bilmiyorum. Bu ay sonunda pnömokok aşısının son dozunu yaptırmak için gittiğimizde buradaki doktorumuza soracağım. Bakalım o ne diyecek?