5 Ekim 2011 Çarşamba

İçim Acıyor



Geçen günden beri aklıma takıldı. Emre'nin küçülen giysilerini verecek kimse bulamadım, bizim bakıcı teyzemize sordum. Onun eşi Çocuk Esirgeme'de çalışıyormuş. Oradaki çocuklara verelim dedi. Ondan sonra aklıma hep yetiştirme yurdundaki küçücük çocuklar takıldı. Ben burada kuzularımı öpüp koklarken aklıma geliyor, onları kimse böyle öpmüyor. Ben kuzularımla oyun oynarken aklıma takılıyor onlarla kimse oynamıyor. Onlar nasıl uyuyorlar, onlar neler yiyiyorlar, onlar nasıl banyo yapıyorlar? Onları dinleyen kimse var mıdır acaba? Buz tutmuş ellerini ısıtan...Ona sımsıcak sevgisiyle yaklaşan birileri var mıdır acaba? İçim acıyor, bir anne olarak tutamıyorum gözyaşlarımı. Ne adaletsiz bir dünya değil mi ama...O çocukların orada ne işi var ki?? Neden annelerinin babalarının yanlarında değiller. Bir annenin vicdanı nasıl müsade eder çocuğunu bırakmaya? Çocuğunu kimsesizliğe terkedip giden bir anne herhalde allah katında en büyük günahı işlemiştir değil mi? Bunun hiç ama hiçbir nedeni kabul edilemez.

Bütün çocukların sevgiyle büyüyeceği bir dünya diliyorum.

2 yorum:

nohut oda dedi ki...

off off sormayın maalesef her anne anne olmuyor ıste..

Ahu Türkyaşar dedi ki...

Güzel ve faydalı bilgiler içeren bir blogunuz var. Sevgiler.,