Zaman geçiyor ve Emre bir aylık oldu bile. Onu da Elif'in doktoruna, Memorial'ın Suadiye polikliniğindeki Murat Bey'e götürdük. 5 kilo olmuş, boyu da 57.5 cm. Gelişiminde herhangi bir problem yok, hepatit b aşısını da oldu. Ardından kalça ultrasonuna girdi. Onda da sorun çıkmadı neyse ki. Geçen hafta da işitme testini yaptırmıştık. Anlayacağınız herşey yolunda gidiyor.
Yeni yeni uykuya dalmakta zorlanmaya başladı. Dünden beri tam uyudu diyorum bir de bakıyorum ki gözlerini açmış yine. Direniyor direniyor sonra uyuyunca da saatlerce kendine gelemiyor. :)
Elif bugün babaannesinde. Yine evde heyheyleri tutunca babannesi aldı götürdü. Ancak sabahtan biraz kusması olmuştu. Babaannesinde bütün gün devam etmiş bir de ishal olmuş akşam. Sabah kahvaltıda yine kusunca babaannesi doktora götürdü. Üşütmeye bağlıymış. Medpamid vermiş doktor. En son konuştuğumda keyfi yerindeydi, bana telefonda anlatıp duruyordu.
Kardeşine ne zaman alışacak bilmiyorum. Yanımdayken ona sürekli kardeşini rahatsız etmemesini, canını acıtmaması gerektiğini söylemekten ben bıktım, o duymaktan bıkmadı.
Kafamdan neler geçiyor bir bilseniz. Aklım sürekli Elif ile meşgul. Fazla mı üstüne gidiyorum diyorum bazen ama yaptığı şeyler sessiz kalınack şeyler değil ki...Bir de artık kimseyi dinlemez oldu. Elif diyorum çoğu zaman ona bile bakmıyor, disiplin falan kalmadı. Disiplini yeniden sağlamaya çalıştığımda da evde kıyametler kopuyor. Sonra diyorum ki kendi kendime "unutma Gamze Elif senin biriciğindi bir zamanlar şimdi ona böyle davranmaya hakkın yok" diyorum. Evet o benim biriciğimdi, bunu düşününce hep ağlamaya başlıyorum, hala o benim biriciğim ama neden ona böyle davranmak zorunda kalıyorum? Bazen Elif'e kardeş istemekle hata mı yaptık acaba diyorum. Elif yalnız kalmasın isterken acaba psikolojisini mi bozacağız diye korkar oldum.
Haftasonu babamız gelecek inşallah sabırsızlıkla onu bekliyorum. Ona bu dönem o kadar ihtiyacım var ki....İyi ki varsın aşkımm...Bi de bizi bırakıp Konya2ya gitmesen keşke...Haftasonlarını beklerken teselli buluyordum. Şimdi nasıl geçecek 3 hafta???
Yeni yeni uykuya dalmakta zorlanmaya başladı. Dünden beri tam uyudu diyorum bir de bakıyorum ki gözlerini açmış yine. Direniyor direniyor sonra uyuyunca da saatlerce kendine gelemiyor. :)
Elif bugün babaannesinde. Yine evde heyheyleri tutunca babannesi aldı götürdü. Ancak sabahtan biraz kusması olmuştu. Babaannesinde bütün gün devam etmiş bir de ishal olmuş akşam. Sabah kahvaltıda yine kusunca babaannesi doktora götürdü. Üşütmeye bağlıymış. Medpamid vermiş doktor. En son konuştuğumda keyfi yerindeydi, bana telefonda anlatıp duruyordu.
Kardeşine ne zaman alışacak bilmiyorum. Yanımdayken ona sürekli kardeşini rahatsız etmemesini, canını acıtmaması gerektiğini söylemekten ben bıktım, o duymaktan bıkmadı.
Kafamdan neler geçiyor bir bilseniz. Aklım sürekli Elif ile meşgul. Fazla mı üstüne gidiyorum diyorum bazen ama yaptığı şeyler sessiz kalınack şeyler değil ki...Bir de artık kimseyi dinlemez oldu. Elif diyorum çoğu zaman ona bile bakmıyor, disiplin falan kalmadı. Disiplini yeniden sağlamaya çalıştığımda da evde kıyametler kopuyor. Sonra diyorum ki kendi kendime "unutma Gamze Elif senin biriciğindi bir zamanlar şimdi ona böyle davranmaya hakkın yok" diyorum. Evet o benim biriciğimdi, bunu düşününce hep ağlamaya başlıyorum, hala o benim biriciğim ama neden ona böyle davranmak zorunda kalıyorum? Bazen Elif'e kardeş istemekle hata mı yaptık acaba diyorum. Elif yalnız kalmasın isterken acaba psikolojisini mi bozacağız diye korkar oldum.
Haftasonu babamız gelecek inşallah sabırsızlıkla onu bekliyorum. Ona bu dönem o kadar ihtiyacım var ki....İyi ki varsın aşkımm...Bi de bizi bırakıp Konya2ya gitmesen keşke...Haftasonlarını beklerken teselli buluyordum. Şimdi nasıl geçecek 3 hafta???
8 yorum:
her şeyin yoluna girmesi için biraz sabir ve zamana ihtiyaç var galiba...
Maşallah çocuklarınıza ,hele oğlunuzun gelişimi çok iyi bence :))
masallah sahıle bıle gıdılmıs..sıze benzıyor emre de galıba..
gule gule buyutun..
elıfıde cok sık babaannesıne göndermeyın tavsıye etmem alıskanlık yapabılır sonra..
Maşallah maşallah Emre'ye.evet evet oda sana benzemiş çok tatlı kuzucuk:)
Ay cok tatlilar, böyle uzaktan bakmasi inanilmaz güzel de isin icinde olunca nasil olur; yedirmesi, icirmesi, uyutmasi yikamasi paklamasi, camasiri derken günler ardi ardina geciyordur.
insanoglu düzen istiyor, heleki kücük bir cocuksa en ufak degisikliklerde huzursuz oluyor. Biz simdi kendi kafamiza göre kardes sahibi olmanin ne kadar güzel birsey oldugunu düsünüyoruz cünkü kardeslerimizle ya da abla abilerimizle güzel anilarimiz var, onlardan vazgecmeyi aklimizdan bile gecirmeyiz dolayisiyla kücük bir cocuk da abla olunca ayni seyleri hissedecek diye bekliyoruz ama evde yeni birisi üstelik sürekli ilgi gören minik bir varlik alisilan düzenin bozulmasi demek onun icin, o minik adamla hicbir anisi paylasimi yok. Ne varki insan herseye alisiyor zamanla, Elif de bir gün gelip kardesli hayata alisacak ve kardessizligi aklindan geciremez duruma gelecek.
Kücük prenses hele bir abla olmanin, ben ablayim demenin mutlulugunu tatsin o zaman görelim :)
Ben de tesadufen blogunuzu gordum, ve ilgiyle okudum. Benim kızımın ismi de Selin Elif, babası sonra bir de kardesi olsun cok istiyor ama daha biz yolunda basındayız, 7.5 aylık kızım, dusunmek icinakit lazım. Yuzumde koca gulumseme ile takip ediyorum, edecegim sizi. Mutlulugunuz hic bozulmasın. Bu arada benim esim de kardesinin burnunu ısırmıs kucukken :)) Elif'i ve Emre'yi opucukler benden. Sevgiler
Biz bir çocukla koşuşturup dururken iki çocuk hakikaten gözümü korkutuyor.Aslında ne kadar güzel olur iki minik canavar.Allah bağışlasın kızınızı ve oğlunuzu Allah kolaylık versin size.İzmirden sevgiler.
Ahh tablo harika. bebişlerinize ve size sağlıklar, sevgiler...
Yorum Gönder