Ve Artık Evimizdeyiz

Uzun zaman oldu bloğumu güncelleyemedim. Annemlerin evine biz uyurken, sabaha karşı hırsız girmiş ve elektronik eşya ile paraları alıp götürmüş. Cep telefonları, fotoğraf makinesi ile birlikte babamın bilgisayarını da alıp gitmiş. Bu nedenle teknoloji ile bağlantım kesildi bir müddet. Olay çok can sıkıcı ve bir o kadar da tedirgin ediciydi. Giden herşeye yanıyorum ama en çok da laptopa yanıyorum. İstanbul'da bulunduğumuz süre içerisinde çektiğimiz bütün fotoğraflar bilgisayarla birlikte gitti. Elif'in ilk adım görüntüleri, vefat eden dedesi ile görüntüleri, doğumgünü resimleri falan. Özel olanlar yani.

Neyse tüm kötü olayları geride bırakıp 2.5 ay aradan sonra Diyarbakır'a döndük diyordum ki, dün akşamüstü Elif kusmaya başladı. Gece 3'e kadar ağlamaktan canımızı çıkardı. En son gece 3'de ishal çıktı ve rahatlayıp uyudu. Tabii uyudu derken sadece 2 saat. 2 saat sonra yine ishal çıktı. 9 gibi uyandığında da artık pelte gibi olmuştu. Yataktan kalkacak hali yoktu. Kahvaltıda sadece beyaz peynir ile ekmek verdim. Birkaç lokma aldı ve neyse ki kusmadı. İstanbul'daki doktorumuzu aradım hemen, doktor buaralar çok salgın olduğunu söyledi. Kusmasının kesilmiş olmasından dolayı endişelencek birşey yok dedi. İshali bir hafta sürebilirmiş. Reflor adlı bir ilaç verdi. Toz karışım. Yoğurduna karıştır dedi. Ama bizimkisinin iştahı olmadığı için ben suya karıştırdım, ama maalesef pek azını içti. Bugünün çoğunu uyuyarak geçirdi. İshal çok feci birşeymiş. Nasıl yorgun düşürüyor insanı. Buarada doktor bu hastalığın bize de bulaşabileceğini söyledi. Çok çabuk yayılıyormuş. Aman dikkat.

Not: Yeni fotoğraf makinesi alana kadar Elif'in resimlerini yayınlayamayacağım. Yazılarımla idare edin. :)