Elif Bayram Gezmesinde

İstanbul maceramız başladığından beri bilgisayar başında oturmaya pek fırsatımız olmuyor. Geçen hafta yaklaşık 3 gece teyzemlerde misafir olduk. Onlara buradan herşey için teşekkür ediyorum. Bizi çok güzel ağırladılar. Nişantaşında gezmek Elif ile ikimize iyi geldi.

Geçen bu süre içerisinde Elif'in yürümesi oldukça gerilemişti. Hiç elimi bırakmaz olmuştu. İki adım atıp düşüyordu. Neyseki Murat geldikten sonra yeniden eski performansına kavuştu. Şimdi hergeçen gün adımlarını arttırmaya başladı. Demek ki babası gitti diye his yapmış garibim. Özlemiş babasını :)

Bugün Kurban Bayramı. Elif'in geçirdiği ikinci bayram. Günümüz anneannemizin evinde başladı. Sonra teyzemiz her bayram olduğu gibi yine anneannemize geldi, onlarla görüştük. Ardından babaannemizin elini öpmeye gittik. Sonra da eski bir aile dostlarına uğradık. Akşam da Poyraz bebeği görmeye gittik. Anlayacağınız hem Elif hem de bizim için oldukça yoğun bir gündü. Bu yoğunluk yarın da son hızıyla devam edecek. Yarın karşı taraftaki ziyaretlerimizi yapmayı planlıyoruz.

Anneannemizin evinde bayramlaşma

Tabii bu gezmeler Elif'in uyku ve yeme düzenini alt üst etti. Uykusunu tam alamıyor, alamayınca huysuzlanıyor ve birşey yemiyor. Sanırım diş sıkıntımız da var, ondan dolayı dünden beri iştahımız kesildi yine.

Babaannemizin evinde bayramlaşma

Elif Yürüyor

Dünü saymazsak eğer bugün itibariyle Elif yürümeye başladı diyebiliriz sanırım. Tabii yürüyor deyince öyle koşup oynadığını düşünmeyin. Bugün neredeyse 10 adım atarak bana doğru geldi mesela. Bu durum onu da çok keyiflendirdi. Tekrar tekrar yapmaktan hiç sıkılmadı.

Yalnız şunu anladım ki yürümek gerçekten çok zor bir işmiş. Elif ağustos ayından beri emekliyor, eylülden beri de sıralıyordu. Biz de zannettik ki arkasından hemen yürüyüverecek. Ama iş bizim zannettiğimiz kadar basit değilmiş. Belki de araya diş çıkarma süreci girdi diye uzamış da olabilir tabii, çünkü duyduğum kadarıyla çocuklar bir süreç içerisindeyken diğer başka süreçlerde yavaşlama görülebilirmiş. Artık bilemiyorum.

Geçenlerde10.ay muayenesi için doktora gittik. Kilosu yine ortalamanın altında kaldı maalesef. Aslına bakarsanız iştahı fena değildi, ama yine de 2 ayda 470 gr. alması oldukça düşündürücü. Gerçi doktor çok önemli bulmadı. Gelişiminin iyi olduğunu söyledi. Diş çıkarma sürecinde çok ishal olmuştu, belki de o dönemde biraz kilo kaybı olmuş olabilir. Velhasıl kızımız şuan 8.360.

Sonunda beklenen gün geldi ve yarın yola çıkıyoruz. Şimdiden valiz hazırlıklarına başladım. Darmadağınık bir haldeyim. Bir yandan ortada valizler, bir yandan kurumaya çalışan çamaşırlar, bir yandan yıkanan çamaşırlar. Bir yanda da Elif. Artık siz düşünün halimi.

Bundan sonra yazılarıma İstanbul'da devam edeceğim. Çok şükür ki annemler sonunda bilgisayar aldılar, ama internet bağlantısı kurulamamış bir türlü. Umarım önemli bir sorun değildir ve en kısa sürede çözülür.