23 Mayıs 2011 Pazartesi

Kısa Bir Erdek Tatili

19 Mayısı fırsat bildik, babamızın da yokluğu sebebiyle kalktık Erdek'e, annemlere gittik. Bir çocukluk arkadaşım da gelmişti çocuklarıyla birlikte. Çocuklar deniz kenarında, parkta bol bol koşup oynadılar. Emre bu kadar yoğun tempoya alışık değil tabii, daha eve çıkarken merdivenlerde kafayı koyuyordu omzuma. Uykudan yemeğini zor yedirdiğim zamanlar oldu.
Gittiğimizin ikinci gecesiydi. Çocukları evde annemlere bırakmış arkadaşımla kahve içmeye gitmiştik. Eve döndük daha üstümü çıkarmaya kalmadan sallanmaya başladık. Deprem ilk defa beni bu kadar korkuttu. Ben Gölcük depremini yaşamamıştım. Çocukların ikisi de uyuyordu, dördüncü kattayız, çok kısa da sürmedi...Ne yapsak ne etsek alsak mı çocukları derken deprem sona erdi. Babamızın yanımızda olmamasından dolayı kendimi biraz güvensiz hissetsem de, yine de annemlerin yanında olmak da birşeydi...Simav'da meydana gelen 5.9 büyüklüğündeki depremmiş hissettiğimiz. O kadar mesafe olmasına rağmen yine de çok şiddetli hissettik. Simav'dakilere buradan bir kez daha geçmiş olsun diyorum.
Emre "aç ve anne" den sonra bugün ilk defa "atta" dedi. Dışarıdan eve gelmiştik, başladı ağlamaya, ama nasıl kendini yerden yere atıyor. O sırada bana acıklı acıklı baktı ve ağlayarak "atta" dedi. Sen bana öyle içten atta dedin ki nasıl çıkarmam seni ama maalesef yemek saatimiz geldiği için çıkaramadım üzgünüm. Zaten hava da çok rüzgarlıydı bugün.

3 yorum:

Murat dedi ki...

Sizi çok özledim...Marmarisden selam olsun :)

Adsız dedi ki...

neden olmasin:)

anne kaleminden dedi ki...

geçmiş olsun... kızlarımız aynı yaşta ve isimleri de aynı :) oğlumun adı ise eren o da 2,5 yaşında.. sizin emre 2 yaşını bitirsin, işler kolaylayacak emin ol :)