40 Günlük Emre

Bugün 40'ımız çıktı. Altın batırılmış suda banyomuzu yaptık. Öyle bir inanış varmış, kovadaki suya altın 40 kez batırılıp çıkarılıyor sonra da içine atılıyor, o suyla da çocuk yıkanıyor. Ne anlamı var ama yapıyoruz işte.
Zaman geçtikçe Emre'nin uykuları zorlaşmaya başladı. İlk günlerde emsin diye uykusundan aydırmaya çalışırken şimdi kucakta, beşikte, emzikle her şekilde uyutmaya çalışıyorum. Elifde olduğu gibi öyle çok zamanım da olmuyor. Elif'i rahat rahat uyutmaya çalışırdım. Şimdi Emre'yi uyuturken ya Elif geliyor uyandırıyor, ya da Elif onu sürekli kucağımda görüyor diye stres oluyorum ya da Elif'in de uyku saati gelmiş oluyor Emre uyusa da Elif'i yatırsam diye sabırsızlanıyorum. Kucakta keyfi yerinde oluyor mışıl mışıl uyuyor ama yatırınca hemen gözler açılıyor.
Anne sütüne devam ediyoruz. Geceleri 2 saatte bir ayaktayım Elif'de olduğu gibi. O nedenle genelde akşamları 10 gibi Elif'le birlikte uyuyorum.
Elif de bildiğiniz gibi. Hiçbir değişme yok. O kadar konuşuyorum, konuştuğumda sakinleşiyor, şirinleşiyor, diyorum ki bu sefer değişecek galiba. Ama on dakika sonra bakıyorum yine aynı şeyler. Engel olamıyor kendisine. İçinde müthiş bir öfke var açığa çıkmayı bekleyen.
Geçen haftasonu babası ile hamur almışlar. Arada sırada beraber oynuyoruz, bazen de o yalnız oynuyor. Aslında bayağı da kaptırıyor kendisini. Bugün resmen adam yapmış. Kafası, gövdesi, gözleri, kulakları, kolları ve elleri...Detaylara önem veriyor.