4 Temmuz 2012 Çarşamba

Erdekteyiz

Çok şükür ki tuvalet eğitimimizi başarıyla geçtik. İlk başlarda ne yalan söyliyim biraz ümitsizdim ama sonra birden bire hızlandı ve şimdi gayet iyi durumdayız. Bir tek "çiş" kelimesini söylememekte ısrar ediyor. Çişi de gelse kakası da gelse "kaka" demeyi tercih ediyor şimdilik. Olsun buna da şükür. Erkek çocukların rahat oluyor diyorlardı da gerçekten doğruymuş. Dışarıda gezerken tuvaleti geldiğinde hemen bir pet şişe tutuyorum işimiz bitiyor.

22 Hazirandan beri yazlığa geldik, Erdek'e. Tabii burada işleri yürütmek hiç kolay olmuyor. Bakıcı bulamadık henüz. Bulabilecek miyim ondan da emin değilim. Artık babamız ve babaannemizin destekleriyle birşeyler yapmaya çalışıyorum. Burada zaman acayip hızlı geçiyor.

Denize de şöyle gönlümüzce fazla giremedik doğrusu. Bu sene poyraz çok uzun sürdü. Gerçi poyraz esince deniz de çok temiz oluyor ama çocuklar için de biraz soğuk aynı zamanda. Bugünden itibaren ısınacağı söyleniyor. Zaten lodos başladı. Lodos olunca buranın denizine hiç girilmiyor. Civardaki köylere gitmeyi tercih ediyoruz. Cuma günü de inşallah İzmir tarafına tatile gidiyoruz. Babaannemiz bu sene bizimle olamayacak maalesef. Artık iki çocukla tatil yapılır mı sorusuna cevap arayacağız.

Emre burada iyice hareketlendi. Bu sene geçen seneye göre biraz daha rahat ederiz sanırken bu sene de gayet zor geçiyor. Alıp başını gidiyor. Arkasından gelen var mı yok mu umru değil. Bir de iki yaş sendromlarımız başladı. Nasıl bir inatçılık!! Birşeyi kafasına koydu mu onu ikna etmek mümkün olmuyor. Sokak ortası ya da ev hiç farketmez heryerde ağlama krizleri ile uğraşıyoruz. Ağlama krizi konusunda birdi iki oldular :)

Elif de bu sene kolluksuz yüzme çalışmaları yapıyor. Bu işi bu sene başaracak gibi. Ama kolluksuz olunca da gözünü hiç ayıramıyorsun. Yorgunluğu, zorlukları bir yana yine de burada çocuklar çok gelişiyorlar ve en önemlisi çok eğleniyorlar.




Hiç yorum yok: