Bu Adam Benim Babam...Benim Herşeye Gücü Yeten Babam Bunu da Yenecek

En son Emre'nin kalmışım...O zamandan bu zamana neler oldu neler..yazamadım çünkü yazacak vakit de yoktu, istek de ...

İstanbul'a gittik şubat sonuydu sanırım, bir haftalık bir tatil yapıp döndük. Bu arada Emre'nin de erken doğumgünü kutlamasını yaptık. Teyzem ve kuzeni ile beraber. Hepsi yakın tarihte doğdukları için kuzenim böyle bir kutlama yapmayı uygun bulmuş, bizim de hoşumuza gitti tabii bütün aile beraber. Gerçekten de keyifli bir gündü. O günden sonra da keyif falan kalmadı zaten. Ertesi gündü yanılmıyorsam babam bağırsakları ile ilgili bir şikayetten dolayı hastaneye gitmiş annemle, eve dönmüşler sorun çözülemeyince yeniden hastaneye gittiler. Gidiş o gidiş tam 18 gün oldu. O gün hastaneye yatırdılar babamı. Bağırsakta sorun vardı, kusması vardı bir de. Tetkik için yatıralım dediler. Ama babam zaten parkinson hastası olduğu için yapılan tahliller ve röntgenler sonucu çok yorgun düşmüştü. Zaten eve gidecek hali yoktu. O yorgunluk hiç gitmedi sonrasında babamdan. Ertesi gün biz dönmek zorundaydık, aklım babamda döndük mecburen. Önce besin zehirlenmesi gibi bir teşhis konduğunda sevindik, sonrasında kolonoskopi istedi doktor. İş ciddiye binmeye başladı. Kolonoskopide sonuç iyi çıkmayınca ameliyat gerekli olduğu söylendi. Pazar günü dönmüştük İstanbul'dan ben bu sefer babaannemizi Bandırmaya çağırıp tek başıma çarşamba günü İstanbul'a gittim. Çocukları evde babanneleri ile babalarıyla bıraktım. Aklım kalmadı onlarda. Onlardan çok babamın ve annemin daha çok ihtiyacı vardı bana.

Ameliyat babamın özel durumundan dolayı çok riskliydi. Ameliyata girmeden önce bile ameliyatlı gibi baygındı zaten. Bünyesi zayıftı böyle ciddi bir ameliyatı kaldırabilecek mi diye çok endişeliydik. 3 saatlik zor bekleyişten sonra babam ameliyattan çıktı, herşey yolundaydı doktora göre. Ama babamın toparlanması çok uzun zaman alacaktı. Ben 3 gece kaldıktan sonra döndüm, çocuklar daha fazla annesiz kalamadılar. Bıraktığımda pek de iyi değildi babam, aklımın bir yeri İstanbul'da kaldı yine...

Haberler aslında iyiydi hep, ameliyatla ilgili herşey yolundaydı. Ama babam hala toparlanamıyordu. Ve sabırsızlıkla ve büyük umutlarla beklediğimiz pataloji sonucu. İşte duymak istemediğim haber buydu. Adını bile burada söylemek istemiyorum. İlk önce kemoterapi olmaz dendi, babam zayıf diye, ama onkolog olması gerektiğini söylemiş. Bugün hastaneden çıkıyorlar. Babam, iyi desem mi bilemiyorum, iyi olmaya çalışıyor hala. Eski haline ne zaman gelir, ya da gelir mi onu zaman gösterecek...Bundan sonra özellikle de annemi zorlu bir süreç bekliyor. Umarım bu sureç babama acı çektirmeden, annemi yıkmadan, hafiflikle geçer gider ve ben yine buradan bu sefer güzel haberler verebilirim. Herkese sağlıklı günler diliyorum